Autor:
Roman KrzemieńArtykuł z kwartalnika "Przegląd Brydżowy" 4/91
Szybko czy powoli?
Roman Krzemień
Od dawna ścierają się ze sobą dwie szkoły licytacji rąk niezrównoważonych. Pierwsza z nich mówi: "licytuj swoje jak najszybciej i jak najwyżej, a przeciwnicy niech zgadują", a druga odwrotnie: "posłuchaj przeciwników - będziesz więcej wiedział".
A jak to wygląda w praktyce w wykonaniu mistrzów:
|
♠ |
W 10 9
|
♥ |
A D W 4
|
♦ |
K 10 9 6 5
|
♣ |
5 |
|
|
♠ |
K 8 7 5 4 2
|
♥ |
6 |
♦ |
2 |
♣ |
D 10 7 4 3
|
|
|
♠ |
D 6
|
♥ |
K 10 9 8 7
|
♦ |
D 4 3
|
♣ |
K 8 2 |
|
|
|
♠ |
A 3
|
♥ |
5 3 2
|
♦ |
A W 8 7
|
♣ |
A W 9 6
|
|
|
Mecz o Mistrzostwo Świata 1973 pomiędzy drużynami USA -"Asy z Dallas".
Licytacja na stoliku pierwszym:
West
Goldman |
North
Swanson |
East
Lawrence |
South
Soloway |
3 ♠ |
pas |
pas |
pas |
Goldman wziął siedem lew, bez dwóch, czyli 100 dla USA.
Na drugim stole siedzący na W Becker był zwolennikiem "drugiej" szkoły:
West
Becker
|
North
Hamman
|
East
Rubens
|
South
Wolff
|
pas |
1 ♥ |
pas |
2 ♦ |
2 BA
|
3 ♦
|
pas |
3 BA |
pas |
pas |
pas |
|
Wolff wziął łatwo dziewięć lew - zapis 600 dla Asów - saldo 11 imp dla Asów.
A oto inne rozdanie z tego samego meczu:
|
♠ |
D 3 |
♥ |
10 8 3 |
♦ |
8 5 4 |
♣ |
A 8 7 5 3 |
|
|
♠ |
7 2 |
♥ |
A W 9 7 5 |
♦ |
A 9 6 3 |
♣ |
W 2 |
|
|
♠ |
A 8 4 |
♥ |
K D 6 2 |
♦ |
D W 10 7 2 |
♣ |
6 |
|
|
|
♠ |
K W 10 9 6 5 |
♥ |
4 |
♦ |
K |
♣ |
K D 10 9 4 |
|
|
Licytacja na stoliku pierwszym:
West
Goldman
|
North
Becker
|
East
Lawrence
|
South
Bernstein
|
|
|
1 ♦ |
4 ♠ |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
Wist w asa karo (E dodał damę) i W nie trafił teraz odejścia treflowego, które pozwalało wziąć przebitkę i obłożyć kontrakt. 10 lew - 590 dla USA.
Na drugim stole:
West
Soloway
|
North
Hamman
|
East
Swanson
|
South
Wolff
|
|
|
1 ♦ |
1 ♠ |
ktr. |
pas |
2 ♥ |
3 ♣ |
4 ♥ |
5 ♣ |
pas |
pas |
ktr. |
pas |
pas |
pas |
Kontra W na 1♠ oznaczała przynajmniej cztery kiery, 2♥ E - czwórkę kier, a W mając sfitowane dwa kolory zapowiedział końcówkę. Hamman mógł po czterech kierach powiedzieć 4♠ w myśl zasady, że skoro od razu nie poparł pików to znaczy, że ma tylko słaby fit pikowy i duży fit treflowy. Zrobił jednak drobny błąd, mówiąc 5♣, których nie można było wygrać.
10 lew - 100 dla USA - łącznie 690 dla USA czyli 12 imp.
Wygląda więc, że "pierwsza" szkoła jest lepsza. Ale... popatrzmy na rozdanie z meczu USA - Anglia:
|
♠ |
3 |
♥ |
A K D 10 8 4 |
♦ |
6 3 2 |
♣ |
8 5 3 |
|
|
♠
|
D 9 8 7 4 2 |
♥ |
6 2 |
♦ |
W 7 4 |
♣ |
10 2 |
|
|
♠ |
W 6 |
♥ |
--- |
♦ |
A 8 5 |
♣ |
A K D W 9 7 6 4 |
|
|
|
♠ |
A K 10 5 |
♥ |
W 9 7 5 3 |
♦ |
K D 10 9 |
♣ |
--- |
|
|
West
Gardener
|
North
Rapee
|
East
Tarlo
|
South
Stayman
|
|
|
1 ♣ |
ktr. |
1 ♦ |
4 ♥
|
5 ♣ |
5 ♥ |
pas |
pas |
6 ♣ |
pas |
ktr. |
6 ♥ |
pas... |
|
Kiedy Rapee skoczył na cztery kiery, pokazując długi kolor, Stayman wiedział, że ma on sześć lub siedem kierów z asem, królem lub asem, królem i damą. Był więc prawie pewny, że wygra szlemika. Gracz "szybki" zalicytowałby na jego miejscu 6♥ kierów lub też dał cue-bid treflowy. Stayman jednakże zadowolił się odżywką 5♥. Dlaczego? Widać, że E ma długi kolor treflowy i będąc przed partią na pewno będzie bronić szlemika. Jeżeli pięć kierów się utrzyma, to zapis 680 może być i tak lepszy niż za obronę 7♣ z kontrą. A jeżeli E powie 6♣, to może potem nie będzie mieć pewności, czy warto bronić sześciu kierów. I rzeczywiście, gdy E zalicytował 6♣, S znów pięknie zalicytował pasując. Był to oczywiście pas forsujący i Rapee zalicytował 6♥, a biedny E nie wiedział teraz co zrobić. W końcu przeciwnicy już stanęli na pięciu kierach, on sam miał pewną lewę na asa karo, a przecież partner też coś może mieć. Gardener również nie mógł pójść w obronę. Miał nieciekawy układ i do tego "cień" lewy na sześć kierów - damę pik i waleta karo. Zauważmy jakże inna byłaby sytuacja, gdyby 6♥ powiedział Stayman. Teraz pierwszy licytowałby W i jego pas zmuszałby E do obrony.
Na drugim stole Anglicy licytowali "szybko":
West
Crawford
|
North
Dodds
|
East
Silodor
|
South
Konstam
|
|
|
1 ♣ |
2 ♣ |
pas |
3 ♥
|
5 ♣ |
6 ♥ |
pas |
pas |
7 ♣ |
ktr. |
pas... |
|
|
|
7♣ - wszystkiego bez czterech za 600 (był to rok 1950 i zapisywało się jeszcze wtedy za koronkę). 6♥ - 1530 (znów koronka) i łączny zysk Amerykanów 930 punktów.
Wróćmy teraz do dzisiejszych czasów, do półfinałowego meczu o Puchar Vanderbilta z 1990 r.
|
♠ |
7 6 |
♥ |
A K 10 7 6 2 |
♦ |
A 5 |
♣ |
K W 4 |
|
|
♠
|
W 10 8 5 3 |
♥ |
D |
♦ |
7 2 |
♣ |
D 6 5 3 2 |
|
|
♠ |
A D 9 2 |
♥ |
--- |
♦ |
K D W 10 8 6 4 3 |
♣ |
7 |
|
|
|
♠ |
K 4 |
♥ |
W 9 8 5 4 3 |
♦ |
9 |
♣ |
A 10 9 8 |
|
|
Na stoliku pierwszym Cohen otworzył z ręką E 5♦, po czym nastąpiły trzy pasy. NS nie tylko zostali całkowicie wyblokowani z licytacji, ale na domiar złego S nie mając żadnych informacji zawistował w króla pik wypuszczając kontrakt.
Na drugim stole:
West
Bramley
|
North
Berkowitz
|
East
Bluhm
|
South
Deutsch
|
|
|
1 ♦ |
2 ♥ |
pas |
4 ♥
|
5 ♦ |
pas |
pas |
5 ♥ |
pas... |
|
Kontrakt został wygrany bez trudu, co dało teamowi Zii 14 imp i walnie przyczyniło się do wygrania tego meczu.
A co zalicytujemy na pozycji W z kartą:
♠ D 7 6 3 ♥ D ♦ D 10 9 7 6 ♣10 8 7 ?
West
|
North
|
East
|
South
|
|
1 ♥ |
3 ♦ |
4 ♣ |
? |
|
|
|
Oto pełny rozkład:
|
♠ |
A 4 |
♥ |
A K W 6 5 4 2 |
♦ |
5 |
♣ |
D 6 4 |
|
|
♠ |
D 7 6 3 |
♥ |
D |
♦ |
D 10 9 7 6 |
♣ |
10 8 7 |
|
|
♠ |
W 10 5 |
♥ |
10 8 3 |
♦ |
A K W 8 4 3 2 |
♣ |
--- |
|
|
|
♠ |
K 9 8 2 |
♥ |
9 7 |
♦ |
--- |
♣ |
A K W 9 5 3 2 |
|
|
Na dwóch stołach (w trakcie półfinałów Mistrzostw Świata) W zalicytował 5♦, po dwóch pasach S zgłosił szlemika treflowego i na tym licytacja wygasła.
Na trzecim stole W też zalicytował 5♦, ale szlemika zalicytował N. E bronił jeszcze szlemikiem karowym, ale S powiedział 7♣ i NS zapisali 2140. Tylko na czwartym stole W zalicytował od razu "swoje". Francuz Henri Svarc skoczył po prostu na 6♦. N skontrował i obłożył bez dwóch za 500.