Autor:
Władysław IzdebskiTurniej par 7 kwietnia 2010
Mój marny wiejski Internet nie pozwolił mi zagrać tego turnieju. Zaś przeglądając grane przez Was rozdania wybrałem poniższe:
Rozdanie 7
rozdawał S.
|
♠ |
D W 9 7 5
|
♥ |
A 10 6
|
♦ |
10 2
|
♣ |
K 7 5
|
|
|
♠ |
10 4 3 2
|
♥ |
K W 4
|
♦ |
9 |
♣ |
A 10 6 4 2
|
|
|
♠ |
K 8
|
♥ |
D 8 7 3
|
♦ |
A K D W 5
|
♣ |
9 3
|
|
|
♠ |
A 6
|
♥ |
9 5 2
|
♦ |
8 7 6 4 3
|
♣ |
D W 8
|
|
|
West |
North |
East |
South |
|
|
|
pas |
pas |
1 ♠ |
? |
|
Dwie osoby nie otworzyły 1♠, co jest błędem (trzecioręczne otwarcie może być przysłabione).
Co zalicytować z ręką E po otwarciu 1♠?
5 osób zalicytowało - 2♦
3 osoby - ktr.
2 osoby - 1BA (naturalne)
3 osoby - 1BA (54).
Układ 5m-4s jest bardzo trudny do licytacji, to dlatego zrodził się w Polsce pomysł dwukolorowego wejścia 1BA (5-4). Oczywiście nie ma nic za darmo, tracimy wtedy naturalne wejście 1BA.
We Wspólnym Języku obowiązuje 1BA naturalne.
Ktr. - ma tę zaletę, że uaktywnia kiery. Ma tę wadę, że jeśli partner zgłosi 2♣ a my 2♦, to może ono zostać potraktowane jako wskazanie kontry objaśniającej na karach. A przecież kontra objaśniająca powinna jednak wskazywać silniejszą kartę niż ta, którą posiadamy. Na Zachodzie niemal wszyscy eksperci byliby jednak za kontrą, a to dlatego, że sekwencja:
West |
North |
East |
South |
|
|
|
pas |
pas |
1 ♠ |
ktr. |
pas |
2 ♣ |
pas
|
2 ♦
|
|
wskazuje u nich układ 5 kar - 4 kiery w sile nawet 13/12+ PC, a więc nie obiecuje nadwyżki.
Przypadek ten dotyczy tylko układu 5-4 z karami!
Przykład:
West |
North |
East |
South |
|
|
|
pas |
pas |
1 ♥ |
ktr. |
pas |
2 ♣ |
pas
|
2 ♦
|
|
Tak zalicytujemy z kartą:
♠ A W 9 8 ♥ 8 2 ♦ A W 10 7 6 ♣ K 4
Popatrzmy na taki przypadek:
West |
North |
East |
South |
|
|
|
pas |
pas |
2 ♠ (słabe dwa) |
? |
|
Co E ma zalicytować z ręką:
♠ 9 8 ♥ A D W 4 ♦ K D 10 7 6 2 ♣ 10
Jeśli nie chcesz zgubić kierów musisz dać kontrę i po 3♣ partnera zgłosić 3♦.
To ustalenie niesie ze sobą pewne niebezpieczeństwa. Na przykład przeciwnicy mogą być aktywni. Jeśli drugi przeciwnik podniesie kolor otwarcia, partner może zechcieć ujawnić się z treflami zbyt wysoko. Drugie niebezpieczeństwo polega na tym, że gdy dostaniesz prawdziwe 19 punktów, nie wystarczy wówczas skontrować i zalicytować 2♦. Ale przyjmując ten sposób licytacji będziesz miał statystycznie więcej korzyści niż strat. Faktem jest jednak, że ta metoda licytacji nie jest w Polsce popularna (wręcz nieznana). Jeśli chcesz ją stosować musisz przeprowadzić na ten temat dłuższą dyskusję z partnerem. Gdyby zastosować ją w naszym rozdaniu, licytacja biegłaby tak:
Rozdanie 7
rozdawał S.
|
♠ |
D W 9 7 5
|
♥ |
A 10 6
|
♦ |
10 2
|
♣ |
K 7 5
|
|
|
♠ |
10 4 3 2
|
♥ |
K W 4
|
♦ |
9 |
♣ |
A 10 6 4 2
|
|
|
♠ |
K 8
|
♥ |
D 8 7 3
|
♦ |
A K D W 5
|
♣ |
9 3
|
|
|
♠ |
A 6
|
♥ |
9 5 2
|
♦ |
8 7 6 4 3
|
♣ |
D W 8
|
|
|
West |
North |
East |
South |
|
|
|
pas |
pas |
1 ♠ |
ktr. |
pas |
2 ♣ |
pas
|
2 ♦
|
pas
|
2 ♥ |
pas |
pas |
pas |
Jednak przy stoliku wybrałbym z ręką E naturalne wejście 1BA. Gdy partner spasuje będę zadowolony, jak ma coś w karcie i 4 kiery, zada Staymana, a jeszcze lepiej, gdy spotkam u niego 5+ kierów w dowolnej sile (usłyszę transfer 2♦).
Władysław Izdebski