Wprowadzenie:
By łatwo poczuć podobieństwo miedzy naturalnym otwarciem 1, a niemal naturalnym otwarciem 1 zaczniemy od przykładu z kolorem karowym. Naturalność tego otwarcia jest dla nas oczywista, a dalsza po nim licytacja zrozumiała.
West | East |
1 ♦ | 1 ♥ |
1 BA |
? |
Z fitem karowym, przy stosowanych dotychczas wzorcach licytacji we Wspólnym Języku, E uzgodnienia kolor karowy z bilansu:
2 – ręką półpozytywna,
3 – ręka inwitująca,
wreszcie z ręką forsującą do końcówki licytuje magistra 2, a następnie forsujące już 3, np.:
West | East |
1 ♦ | 1 ♥ |
1 BA |
2 ♣ (gadżet) |
2 ♦ | 3 ♦ (forsuje) |
Przejdźmy do otwarcia 1
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ |
? |
Rebid otwierającego 1 – gwarantuje 3 trefle (W wykluczył 4 kara i 4 kiery, więc ma co najmniej 3 trefle), a rebid 1BA – 4 trefle. Odpowiadający może więc stosować wzory licytacji naturalnej. Tak więc, gdybyśmy nie stosowali Magistra, 2 i 3 byłyby naturalne (bilansowe). Tę piękną konstrukcje naturalności burzy nam stosowana w Polsce (także w świecie) sztuczna odzywka 2 (magister). Magister ma jednak wiele zalet, które spowodowały, że na dobre zadomowił się w systemach licytacyjnych.
Magister podwójny (two-way checkback)
W książce podane są dwie nowe koncepcje gadżetu 2; magister odwrotny (patrz konwencje do wyboru) oraz magister podwójny. Którą z tych koncepcji wybrać, zdecydujcie sami! Przypuszczamy, że większą popularność zdobędzie wariant two-way, jako zdecydowanie łatwiejszy do opanowania. Po długich dyskusjach i konsultacjach doszliśmy do wniosku, iż powinniśmy włączyć właśnie two-way checkback do bazowej wersji WJ-XXI.
Autorem tej konwencji jest Kit Woolsey. Oto idea tego pomysłu:
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ |
1 BA |
? |
Woolsey dał do dyspozycji odpowiadającemu dwie sztuczne odzywki:
2 – dwuznaczne:
a) przygotowuje sign-off na kara (otwierający licytuje automatyczne 2)
b) ręce ze strefy inwitu do końcówki, a więc w sile ok. 11 PC;
2 – sztuczny forsing do dogranej.
Inne klasyczne:
2 – naturalne, nie forsuje,
2 - rewers, piki naturalne (mogą być zgłoszone ze zgrupowania), 5+ kierów, forsują do dogranej;
2BA – inwit do 3BA,
3 – nowy kolor z przeskokiem, 5-5 forsing do dogranej,
3 – stary kolor (otwierający rebidem 1BA obiecał 3+ trefle), inwit układowy.
3/4/ – zgodnie z polską szkołą autosplinter, 6+ kierów.
Jak wyglądają szczegółowe rozwiązania dalsze? K.Woolsey proponuje licytować to co mamy. A to w systemie naturalnym jest stosunkowo łatwe. W polskich systemach, sytuacja się nieco komplikuje, ale także można poprzestać na zasadzie: gadżet 2 – inwituje końcówkę, gadżet 2 – forsuje do końcówki, a dalsza licytacja naturalna, na głowę.
My potraktujemy problem dalszej licytacji bardziej ambitnie. Bogatsi o doświadczenia związane z rozważaniami nad magistrem odwrotnym wykorzystamy je w konstrukcji licytacji po two-way checkback.
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | ? |
Po 2 otwierający licytuje automatyczne 2, a E licytuje:
pas – słaba ręka na 5+ karach,
Zaś pozostałe odzywki inwitują końcówkę, przy czym, w zależności od bazy systemu i upodobań zawodników, stosowane tu są różne rozwiązania. My proponujemy wersję układową, tj. informującą o głównym longerze 5+:
2 – 5 kierów,
2 – 5 trefli i sprzedane wcześniej 4 kiery (mnemotechnika - czarne miano informuje o czarnym kolorze)
2BA- 5 kar i sprzedane wcześniej 4 kiery,
3 – 5-5,
3 – 5-5,
3 – 6 kierów i 4 piki (patrz inwitujące zniesienie),
3BA – partnerze, wybierz między kierami a BA.
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | ? |
pas – słaba ręka na 5+ karach,
2 – 5 pików i 4+ kiery (o tej sekwencji za chwilę),
2 – 5 pików,
2BA- 5 kar;
3 – 5 trefli,
3 – 5-5 inwit,
3 – 5-5, silny inwit do końcówki;
3- 6 pików i 4 kiery (patrz inwitujące zniesienie),
3BA – partnerze wybierz między pikami a BA.
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
? |
2 - sztuczny forsing do dogranej.
Jak ma licytować otwierający?
Można zaproponować jakieś drabinki, albo licytować zupełnie naturalnie, to co mamy:
2 – 4 kiery,
2 – 3 piki,
2BA – sugeruje układ 3334,
3 – 5 trefli,
3BA – 3334 ręka wyraźnie zorientowana do BA (sporo figur w kolorach czerwonych).
Podwójny magister obowiązuje oczywiście także po otwarciach 1/, o szczegółach porozmawiamy później.
Inwit miltonowy
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ |
1 ♠ |
2 ♣ |
2 ♦ | 2 ♠ |
pas |
2 – słaba ręka na karach lub inna inwitująca końcówkę. 2 – bezpieczny (bo na poziomie dwóch) inwit do końcówki.
Przypuśćmy, że całe rozdanie wygląda tak:
|
||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
|
Po wiście karowym, jeśli trafnie rozegrasz piki weźmiesz 8 lew, ale jeśli zagrasz pika do króla, przegrasz już 2. Tymczasem licytując klasycznie grałbyś w tym rozdaniu aż 3 (po licytacji: 1-1-1-3-pas). Mając wyraźną przewagę siły (23 do 17 PC) oddałbyś zapis przeciwnikom. Takim nieszczęściom mają zapobiegać bezpieczne inwity.
Z kolei sekwencja:
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ |
1 ♠ |
3 ♠ |
będzie inwitem układowym. Jeszcze raz powtarzamy: informacja o charakterze inwitu (miltonowy, układowy) jest bardzo ważna przy wartościowaniu (bilansowaniu) połączonych rąk.
Przykładowo sekwencja:
West | East |
1 ♦ | 1 ♥ /♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 3 ♦ |
To znowu inwit miltonowy, ze słabszą ręką licytujemy gadżet 2 i pasujemy na automatyczne 2♦.
Zaś sekwencja:
West | East |
1 ♦ | 1 ♥ |
1 BA |
3 ♦ |
to inwit układowy. Na przykład tak będzie przebiegać licytacja z rękami:
|
|
Przypuśćmy, że po wiście pikowym, spotkają nas same nieszczęścia (K jest poza impasem, D weźmie lewę) i przegramy bez jednej. Np. całe rozdanie wygląda tak:
|
||||||||||||||||||
|
|
|||||||||||||||||
|
Przegraliśmy 3, ale przeciwnikom wychodziło 2 i 3. Często będzie też tak, że 3 wygramy, gdy przeciwnicy mieli także do wygrania kontrakt na poziomie trzech.
Wniosek:
Z ręką opartą o bilans układowy licytuj skocznie. Nawet jeśli tak wylicytowany kontrakt przegrasz, zapewne okaże się on opłacalną obroną. Tę strategię nakazuje prawo lew łącznych. Poza tym, informacja o charakterze inwitu (układowy, miltonowy) pozwala nam właściwie ocenić możliwości naszych połączonych rąk. O tym za chwilę.
Rozjaśnijmy poszczególne wątpliwości
Czy w poniższej sekwencji 2 forsuje?
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 2 ♥ |
Zgodnie z ideą two-way checkback – NIE. Ale przyjrzyjmy się temu bardziej dokładnie.
W tym celu przypomnijmy sobie klasyczną sekwencję:
West | East |
1 ♠ | 2 ♣ |
2 ♥ | 3 ♥ |
Po wieloletnich dyskusjach teoretyków i ekspertów brydża, uznano tę licytacje za forsującą. Wprawdzie 12 PC otwierającego i 10 PC odpowiadającego przy układzie 5-4 i kolorze uzgodnionym 4-4 daje wątpliwy bilans na końcówkę 4, to jednak postanowiono już nie dzielić włosa na pół i uznać, iż licytacja jest sforsowana.
Jeśli tak, to w omawianej przez nasz sekwencji gadżetowej otwierający z czwórką kier powinien licytację podtrzymać, gdyż mamy sytuację zupełnie symetryczną do powyższej (12 PC + 10 PC + układ 5-4). Gdy zaś otwierający nie ma czterech kierów, to nawet z dublem pik powinien znieść w 2, gdyż zwykle lepiej grać na kolorze rozłożonym 5-2 niż 4-3. Z tej logiki wynika forsujący charakter odzywki 2 poprzedzonej magistrem 2. To rozumowanie pozwala do gadżetu 2 włączyć ręce forsujące do dogranej z układem 5-4 w kolorach starszych, tym samym odciążyć gadżet 2.
Ocena karty – przykład
|
|
West | East |
1 ♦ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♥ |
? |
2 – wyklucza aspiracje końcówkowe, mówi: partnerze chcę grać tylko częściówkę, wybierz między kierami a pikami. Jednak W ma dla partnera wymarzoną kartę i dlatego powinien o tym wyjątkowym zdarzeniu powiadomić partnera - “niezdyscyplinowanie” zgłosić 3. W ten sposób osiągniemy bardzo dobrą końcówkę na 22 miltonach. Zawsze, gdy mamy coś nadzwyczajnego, możemy (powinniśmy) zachować się nadzwyczajnie. Z tego wynika, że magister nie powinien być licytowany do ręki nadzwyczajnej (taka statystycznie niemal nie istnieje), ale jedynie do nadwyżkowej, dlatego wymaga co najmniej 10-ciu urodziwych miltonów.
Przykład
|
|
West | East |
1 ♦ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 2 ♥ |
3 ♥ | 4 ♣ |
6 ♥ | pas |
4 – singleton (3BA E byłoby zaproszeniem do szlemika, bez singletona).
6 – lepszej karty W mieć nie może; pełne wyłączenie i wspaniale wartości do gry kierowej.
Przykład
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 2 ♥ |
2 ♠ | 3 ♣ |
4 ♣ | 4 ♥ |
4 ♠ | 4 BA |
5 BA | 7 ♣ |
pas |
2 – zgodnie z wcześniejszą propozycją, z układem 5-4 w starszych gadżet 2 licytujemy także z siłą forsującą do dogranej. 3 – opis ręki. 4 – uzgodnienie koloru, W ma znakomite wartości dla partnera, więc opuszczamy strefę 3BA. Dalej cue-bidy i Blackwood. 5BA - 2 wartości z damą atu oraz królem kier.
Jeśli ten sposób licytowania kolorów starszych uznamy za słuszny, to sekwencja:
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
? |
wyklucza u E układ 5-4+ w kolorach starszych. Ponieważ E nie ma także 5+ kar i czterech pików (po 1 zgłosiłby 2), to w jego ręku mogą znajdować się tylko ręce kolorowe z 5+ pikami lub 4 piki i 5+ trefli.
Świadomość tego faktu pozwoli nam precyzyjnie budować obraz połączonych rąk.
Przykład
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
2 ♥ | 3 ♦ |
4 ♦ | 6 ♣ |
pas |
2 – wprawdzie partner nie może mieć czterech kierów, ale po tej odzywce dowiemy się co ma partner.
3 – z pięcioma pikami E zalicytowałby 2, z tego wniosek, że E ma 5+ trefli i opisuje do końca swą rękę zgłaszając fragment karowy. 4 – W mógł zgłosić 4 ale 4 lepiej podkreśla jakość kar.
Różnica między inwitem układowym a miltonowym
West | East |
1 ♦ | 1 ♥ |
1 ♠ |
2 ♣ |
2 ♦ | 3 ♦ |
Tak zalicytujemy z ręką inwitującą, zrównoważoną, np. taką:
Ręka a) |
|
Ze słabszą kartą, np.:
Ręka b) |
|
Po rebidzie 1 zgłosimy magistra 2 i spasujemy na automatyczne 2 otwierającego.
Zaś z ręką:
Ręka c) |
|
z którą także mamy bilans na 3 (8 PC + 2 pkt. za singla + 1 pkt za dziewiąte karo = 11 pkt.), skoczymy na 3, przekazując intencje gry kolorowej.
Przy uzgodnionym kolorze młodszym rozglądamy się przede wszystkim za kontraktem 3BA, a ten wymaga około 25 miltonów. Ręka (c) ma zbyt mało miltonów, by wygrać 3BA, ale może zapewnić wysoką grę kolorową. Popatrzmy na diagramy:
|
|
3 BA – jest bardzo kiepskim kontraktem, jeszcze gorsze jest 5.
Ale jeśli obie ręce wyglądają tak:
|
|
3BA ma ok. 25% szans realizacji, 5 praktycznie jest 100-procentowe, a szlemika karowego - jak mamy niezły dzień - też wygramy.
Inaczej wygląda ocena karty (bilansowanie) w kontekście gry kolorowej, a zupełnie inaczej – bezatutowej. Mówiliśmy o tym już wielokrotnie.
Otwarcie 1
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ /♠ |
1 BA |
3 ♣ |
Z ręką słabą z pięcioma treflami, np. taką:
Ręka a) |
|
Musimy niestety spasować, gdyż 2 jest zajęte na gadżet.
Analogicznie jak po otwarciu 1, tak i po otwarciu 1 skacząca licytacja wskazuje inwit układowy (z ręką układową licytujmy wysoko). Tak będziemy licytować np. z taką kartą.
Ręka b) |
|
Jest problem co licytować z jeszcze słabszą ale bardzo układową kartą, z którą chcemy zdecydowanie grać w trefle, np. taką:
Ręka c) |
|
Ale popatrzmy nieco na to z praktycznego punktu widzenia. Mamy słabą układową kartę, wiec przeciwnicy też maja ręce układowe, tu posiadają dwa uzgodnione kolory czerwone. Czy przy brydżowym stoliku jest możliwe, by przy wyrównanych siłach milczeli jak grób? W mojej brydżowej praktyce nie zdarzyło mi się to nigdy. Ale być może kiedyś komuś się przydarzy. Co wtedy ma zrobić E? – Może spasować - to bardzo (!) nieestetyczna licytacja, zalicytować 3 - kłamliwy inwit układowy. Jeśli partner spasuje na 3, to niezależnie czy wygramy czy też przegramy ten kontrakt, osiągniemy sukces (tak mówi prawo lew łącznych). Jeśli zalicytuje wyżej (zrobi to z nadwyżką i ręką zorientowaną do gry kolorowej) też nic złego się nie powinno stać. Być może nastąpi z naszej strony samoistne przewyższenie i przegramy 4, ale zapewniam Was, że ewentualna wpadka bez jednej będzie zwykle naszym sukcesem, gdyż przeciwnicy mają wtedy do wygrania kontrakt kolorowy na poziomie trzech (może czterech). Tak wylicytowane 4 będzie swojego rodzaju prewencyjną obroną. Tę tezę silnie broni prawo lew łącznych. Jednak nadal upieram się, że w praktyce, przy tak układowych kartach i wyrównanych siłach, przeciwnicy niemal na pewno znajdą się w licytacji. Tym samym, powyższe rozważania są raczej czysto teoretyczne.
Inwit miltonowy
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
? |
Z ręką typowo bezatutową, np.:
Ręka a) |
|
Ręka b) |
|
licytujemy 2BA.
Z pięcioma treflami i ręką bardziej kolorową, np.:
Ręka c) |
|
z którą przy minimum otwarcia wolelibyśmy grać częściówkę treflową (3), głosimy gadżet 2 (inwitowe), a następnie 3.
Przykład:
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 3 ♣ |
pas |
Z maksimum siły W licytuje swą kartę naturalnie, np.:
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 3 ♣ |
3 BA | pas |
Kolejny przykład:
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
2 ♥ | 2 ♠ |
3 ♣ | 3 BA |
pas |
2 – cztery kiery. 2 – próba uzgodnienia pików.
Przykład:
|
|
Licytacja praktyczna, nie informacyjna dla przeciwników:
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 3 BA |
pas |
3BA – wybierz między pikami a BA, modelowy układ 5-3-3-2. Pas – wybór kontraktu. Z kartą podaną w nawiasach W. zgłosiłby 4
W powyższej sekwencji znajdujemy analogię do sekwencji:
1BA – 2 (transfer)
2 - 3BA
A teraz licytacja naukowa:
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
2 ♥ | 2 ♠ |
3 ♣ | 3 ♦ |
3 ♠ | 4 ♠ |
pas |
3 – czwarty kolor. 3 – druga figura pik.
Z ręką typowo bezatutową, np.:
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
4 BA |
5 ♣ | 6 ♣ |
pas |
4 BA – inwit szlemikowy. 5 – cztery trefle, co najmniej warunkowe przyjęcie inwitu (z zupełnym minimum nastąpiłby “pas” na 4BA). Więcej szczegółów o inwitach bezatutowych znajdziesz w rozdziale “Strefa szlemowa”.
3. Forsujące uzgodnienie trefli
Przykład:
|
|
Praktyczna licytacja:
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
3 BA |
pas |
Podobnie byśmy się zachowali z ręką:
|
|
Po początkowej licytacji:
1BA- 2
2 - 3BA
Być może niekiedy 5 będzie lepsze od 3BA, ale w grze praktycznej jest to licytacja zupełnie normalna i w dłuższym dystansie strategia ta jest właściwą (5 wymaga wzięcia aż 11-tu lew, 3BA – tylko 9-ciu). Jeśli więc słyszymy sekwencję:
1BA - 2
2 - 3
?
To powinno pojawić się nam światełko: Oho, E ma rękę układową z singletonem (jeśli bez singletona, to zwykle z aspiracjami szlemikowymi). O tych problemach szczegółowo rozmawialiśmy w rozdziałach poświęconych licytacji po otwarciu 1BA.
Wypracujmy jeszcze schemat postępowania, gdy po gadżecie 2 otwierający zgłosi fit w kolorze odpowiedzi.
Przykład
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
2 ♠ | ? |
Jak E ma postępować z 5+ pikami? Oczywiście może je podnieść do 3 (z aspiracjami) i zgłosić 4 (bez aspiracji). Skoczyć 4// – splinter.
Czy E może mieć rękę w układzie zupełnie bezatutowym? Rzadko, ale niekiedy tak, np. w poniższym rozdaniu:
|
|
Optymalnym jest kontrakt 4. Jeśli pójdziemy prostą drogą, to licytacja pobiegnie:
1 - 1
1BA- 3BA
pas
Jednak z pustym dubletonem karo powinniśmy wykazać czujność, gdyż otwarcie 1 w układzie BA z zasady wyklucza 4 kara. Gdy partner po 1 powiedział 1BA, wiemy, że ma co najmniej trzy trefle. Warto więc rozpatrzyć możliwość gry innej końcówki niż 3BA. Jeśli tak, to w sekwencji:
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
2 ♥ /♠ | 2 BA |
2BA może być zalicytowane z ręką w pełni bezatutową, a wtedy, w omawianym rozdaniu, pełna licytacja przebiegałaby tak:
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
2 ♥ | 2 BA |
3 ♣ | 3 ♥ |
4 ♥ | pas |
Licytujemy:
|
|
West | East |
1 ♣ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♦ |
2 ♠ | 3 ♥ |
4 ♣ | 5 ♣ |
pas |
3 – brak pięciu pików (wtedy E głosi 3/4 lub splintera), a więc E ma 5 trefli i kończy opis ręki zgłaszając fragment kierowy. 5 – przy trzech pikach u W trudno znaleźć rękę, która daje poważne szanse szlemikowe.
Licytacja po rebidzie 1
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ |
1 ♠ |
? |
1 – to nadal układ BA, jedynie przy trójkolorówce 4144 (19+PC) może to być silny wariant otwarcia 1 (patrz “Jednoznaczność rebidów po otwarciu 1” oraz “Naturalna odwrotka”). Dlatego cała dalsza licytacja E odbywa się przy założeniu u W ręki bezatutowej (12-14 PC) z czterema pikami, a więc będzie w znacznej części analogiczna do sekwencji 1-1-1BA...
I tak:
1/2/3/4BA – naturalne;
2,2 – podwójny magister;
2 – do pasa;
2 – uzgodnienie pików, półpozytywne (7-10 pkt);
3 – 5+ trefli, inwit układowy
3 – naturalne, układ 5-5, forsing do końcówki;
3 – inwit układowy.
Dalsza licytacja po magistrze
West | East |
1 ♣ | 1 ♥ |
1 ♠ |
2 ♣ |
2 ♦ | ? |
2 – inwit do końcówki na pięciu kierach;
2 – 4 piki, bezpieczny inwit miltonowy;
2BA – 5 + kar i licytowane wcześniej 4 kiery;
3 – 5+trefli i licytowane wcześniej 4 kiery, ;
3 - 5-5;
3 – ????
3 – ?????
3BA – 5-3-3-2 naturalne, partnerze wybierz między 3BA a 4;
Podwójny magister po otwarciu 1
Wprowadzenie
West | East |
1 ♥ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♥ |
2 w tej sekwencji wskazuje rękę inwitującą, w sile ok. 10-11 pkt przeliczeniowych z fitem trzykartowym (z czterema kierami E skoczyłby na 3 – inwit układowy).
Można powiedzieć, że jest to bezpieczny (bo na poziomie dwóch) inwit do końcówki.
Ktoś mógłby spytać: A niby dlaczego E musi mieć na 2 aż tak silną rękę? Otóż, gdyby E tak licytował z siłą półpozytywną, tj do 9 PC, to otwierający w sekwencji:
West | East |
1 ♥ | 1 ♠ |
2 ♣ /♦ | 2 ♥ |
? |
nie wiedziałby, czy E dokonał negatywnego wyboru koloru z dublem kier, czy ma pełny fit kierowy. A przecież informacja o posiadaniu koloru uzgodnionego jest niezwykle ważna dla właściwej oceny połączonych rąk. Dlatego z fitem kier, E może zgłosić piki dopiero przy sile inwitującej końcówkę, by po licytacji:
West | East |
1 ♥ | 1 ♠ |
2 ♣ /♦ | ? |
móc uzgodnić kolor kierowy skokiem 3.
Z mniejszą siłą (6-10 pkt przeliczeniowych) E powinien podnieść 1 do 2 w pierwszym okrążeniu, zaniedbując pokazania pików.
Powyższe wprowadzenie było nam potrzebne do uzmysłowienia sobie, iż w sekwencji gadżetowej:
West | East |
1 ♥ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 2 ♥ |
odzywce 2 można nadać inne znaczenie niż bezpieczny inwit na uzgodnionych kierach.
Oto zestawienie ukazujące pełny schemat gadżetu 2 po otwarciu 1:
West | East |
1 ♥ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | ? |
pas – słaba ręka na 5+karach;
2 - 5 kar (mnemotechnicznie - czerwone miano, czerwony kolor);
2 – 5 pików, w sile inwitu do końcówki;
2BA – 5 trefli i zgłoszone wcześniej 4 piki, w sile inwitu do końcówki;
3 – 6 trefli, sign-off;
3 - 5-5, w sile inwitu do końcówki;
3/ - ???
3BA – wybierz miedzy 3BA a 4.
Przypominam, że z siłą forsującą do dogranej, E licytuje gadżet 2.
Przykład
|
|
West | East |
1 ♥ | 1 ♠ |
1 BA |
2 BA |
3 BA | pas |
2BA – mógł zgłosić gadżet 2 i następnie ujawnić partnerowi 5 kar, ale jego karta jest wyraźnie bezatutowa, więc prostolinijnie zgłosił inwitujące 2BA. Nie korzystajmy bezmyślnie z konwencji, gdy karta tego nie wymaga. Naszym zadaniem jest przekazać istotne do wyboru optymalnego kontraktu informacje. Nie zgłaszajmy koloru, gdy nie jesteśmy zainteresowani grą kolorową. Zupełnie inaczej wygląda sytuacja w poniższym rozdaniu:
|
|
West | East |
1 ♥ | 1 ♠ |
1 BA |
2 ♣ |
2 ♦ | 2 ♥ |
3 ♣ | 4 ♥ |
pas |
2 (gadżet) – E mając wszystkie figury w długich kolorach, postanowił przekazać partnerowi intencje gry kolorowej. 2 BA – 5 kar, inwit do końcówki. 3 – maksimum siły, niechęć do gry bezatutowej. 4 – duże odchylenie dodatnie w kierach, gruby dubleton (trzech kierów E mieć nie może). Bardzo dobrym kontraktem jest tu także 5.