Rewers 2♥ ma takie mankamenty:
1. Modelowo powinien być ukÅ‚ad 5-4 (z tÄ… rÄ™kÄ… eksperci zachodni licytowaliby 2♣, ale mogÄ… wtedy powstać kÅ‚opoty z uzgodnieniem kierów - gdy E jest sÅ‚aby). JeÅ›li para dopuszcza rebid 1BA z singlem pik (ja jestem za tym - patrz książka Wspólny JÄ™zyk XXI w.), to odzywka ta też wchodzi w rachubÄ™, gdyż mimo 16 PC, singleton w kolorze partnera rÄ™kÄ™ tÄ™ osÅ‚abia.
2. TrochÄ™ maÅ‚o miltonów, zwÅ‚aszcza że mamy singla w kolorze partnera. Rewers dajemy z siÅ‚Ä… co najmniej 17 pkt przeliczeniowych (za 5-tÄ…, szóstÄ… kartÄ™ w karach dodajemy po punkcie), a wiec przy ukÅ‚adzie 5-4 wystarczy 16 PC, a przy 6-4 – 15 PC.
Tak wiÄ™c rewers byÅ‚ tu lekko naciÄ…gniÄ™ty, ale… nie czepiajmy siÄ™ takich drobiazgów.
3♥ (E) – nadwyżkowe, też dosyć optymistyczne, ale jeÅ›li partner ma singla trefl tj. ukÅ‚ad 3451 - karta nabiera wartoÅ›ci. Dlatego po 3♥ stosowaliÅ›my w drużynie (a Wy w niej przecież byliÅ›cie) taki schemat odpowiedzi W:
3♠/4♣ = krótkość;
3BA = 2452, nadwyżka, ale figury także w dublach (zwłaszcza coś w treflach)
4♦ = 2452, typowy miltonarz;
4♥ = 2452, sÅ‚abość.
StosujÄ…c siÄ™ do powyższego W powinien po 3♥ zgÅ‚osić 3♠, a E wycofać siÄ™ na 4♥, które zakoÅ„czy licytacje.
Nieco inny pomysÅ‚ sprzedawania krótkoÅ›ci, w tego typu sekwencjach, zaproponowany jest w książce Wspólny JÄ™zyk XXI w., ale schemat nie jest aż tak istotny, ważne by ten sam stosowali obaj gracze pary.
WÅ‚adek